به نقل از «عصر ایران»

کارشناس جغرافیا: بخشی از ریزگردهای ایران نتیجه ساخت سد آتاتورک است

تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۲۰۱۳۶

یک محقق و نویسنده‌ یزدی‌تبار با بیان این که حرکت به سمت تمدن دریایی تنها راه برون رفت از بحران آب است،‌ گفت: ایران باید وارد اقتصاد آب شود و با سرمایه‌گذاری و تکنیک‌های ویژه به کشورهای همسایه آب شیرین صادر کند.

به گزارش ایسنا، دکتر محمدحسین پاپلی یزدی، کارشناس جغرافیا با اشاره به این که در دنیا آب به منبع انرژی و اقتصادی تبدیل شده است، اظهار کرد: ایران باید وارد اقتصاد آب شود و با سرمایه گذاری و تکنیک‌های ویژه، به کشورهای همسایه آب شیرین صادر کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی، استفاده از یخ‌های قطبی در آمریکا را به عنوان مثالی از این تکنیک‌های ویژه مطرح کرد، افزود: جنگ آب هم اکنون نیز وجود دارد به طوری که ترکیه به کمک ناتو و رژیم صهیونیستی با هدف کسب منافع ترکیه و فشار بر کشورهای سوریه، عراق و ایران، به روی رود فرات ۲۳ سد ساخته است.

موسسه مجله علمی پژوهشی خصوصی جغرافیای کشور با بیان این که کل مصرف آب ایران 100 میلیارد مترمکعب است، گفت: این درحالی است که تنها سد آتاتورک 49 میلیارد مترمکعب ظرفیت دارد وریزگردهای موجود در ایران نتیجه ایجاد این سدهاست.

وی تصریح کرد: ناهماهنگی وزارت نیرو و وزارت کشاورزی در وضعیت فعلی کشور به چالشی جدی تبدیل شده که راه سختی را پیش روی ایران قرار داده است.

پاپلی یزدی، استاد بازنشسته تربیت مدرس در ادامه به طرح انتقال آب اشاره کرد و گفت: طرح انتقال آب مشروط به داشتن شفافیت با مردم، نبود سوبسید در آن، محاسبه قیمت واقعی و عدم استفاده صنایع سنگین در یزد است، این در حالی است که معدن بافق که در گذشته 165 متر بالای زمین بوده، اکنون 200 متر زیرزمین قرار دارد.

وی با بیان این که بهره‌برداری از این معادن تنها به چند نفر سود رسانده است، تصریح کرد: این صنایع آب‌بر تنها به کشور و مردم آسیب رسانده‌اند.

پاپلی، فارغ تحصیل دوره دکتری دانشگاه سوربن فرانسه در نشست کانون تفکر آب در دانشگاه یزد افزود: هیچ کشوری آب را پس از شیرین کردن انتقال نمی‌دهد، بنابراین صنایع سنگین باید کنار دریا مستقر شوند.

وی، مدیریت مصرف و تقاضا در یزد با کاهش مصارف خانگی و استفاده از تاسیساتی که کاهنده مصرف آب است را راهگشای حل مسئله اعتراض مردم ورزنه به آب انتقالی زاینده رود دانست و بیان کرد: با توجه به این که تصمیم‌گیری‌های سیاسی کشور در دوره‌های قبل و تمرکز آنها بر تمدن‌سازی در خشکی باعث بحران فعلی آب شده است، تنها راه ادامه تمدن در ایران حرکت به سمت دریا است.

این محقق در پایان با اشاره به این که در 50 سال قبل 20 درصد جمعیت شبه جزیره عربستان در کنار دریا و 80 درصد آن در خشکی بوده است، خاطرنشان کرد: در حال حاضر این درصد برعکس شده زیرا این کشور با صرف هزینه‌های زیاد و ساخت جزیره در خلیج فارس، اقتصاد را به سمت دریا پیش برده است.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: جغرافیا گرد و خاک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۲۰۱۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا ساخت شهر فرودگاهی در ایران توجیه پذیر است؟

مفهوم شهر فرودگاهی در ایران با نمونه های واقعی تفاوت دارد. صرف احداث یک باند پروازی و ترمینال مسافربری را نمی توان شهر فرودگاهی نامید. 

به گزارش تین نیوز، سالهاست که واژه شهر فرودگاهی در ادبیات هوانوردی ایران مورد استفاده قرار گرفته است، به طوریکه علاوه بر شهر فرودگاهی امام خمینی تهران دیگر مناطق کشور نظیر قم و چابهار نیز مدعی ساخت چنین مجموعه ای شده‌اند.

اما آنچه که بر همگان مبرهن شده، عدم توفیق چنین پروژه هایی در کشور است به نحوی که صرفا طراحی پروژه به همراه تصاویری جذاب از پروژه ارائه شده و ضمن به کما رفتن ساخت فرودگاه نظاره گر احداث شهرهای فرودگاه هایی مدرن توسط همسایگان هستیم. 

تعریف اشتباه از مفهوم شهر فرودگاهی در ایران

عده ای در ایران بر این باورند که صرف احداث باند پروازی و یک ترمینال مسافری به همراه هتل مجاور و چند آشیانه تعمیر و نگهداری هواپیما می تواند شهر فرودگاهی قلمداد شود. در حالی که اینها نطفه شکل گیری شهر فرودگاهی به حساب می آیند و عملا در تمامی فرودگاه های جهان به عنوان زیرساخت های اولیه فرودگاهی وجود دارند.

مطابق با نظریه ابرشهر فرودگاهی جان دی کاسردا (aerotropolis)، شهر فرودگاهی شامل فرودگاه بزرگ بین المللی و مجموعه های تجاری، ورزشی، مالی، فرهنگی و اقامتی در جوار فرودگاه است و در واقع فرودگاه نقش محوری و مرکزی را ایفا کرده و موتور پیشران مجموعه به حساب می آید. اما در مورد نظریه کاسردا باید به دو نکته توجه شود:

نخست آنکه کاسردا این نظریه را بر اساس مولفه های اقتصادی بیان کرده و هدف او اقتصادی کردن فرودگاه هاست، چرا که همچنان بسیاری از فرودگاه های جهان با مشکل عدم سود دهی مواجه هستند که در جهت رفع این چالش راهکار های متعددی ارائه شده است که همچنان در حال آزمون و خطا توسط مدیران صنعت قرار دارد.

نکته دوم آنکه نظریه ابرشهر فرودگاهی در ایالات متحده مطرح شده که مهد هوانوردی جهان است و فرودگاه ها نقش اساسی را در جابجایی مسافران بین این کشور و دیگر نقاط جهان و همچنین مابین شهرهای آمریکا ایفا می کنند.

این کشور علی رغم آمار بالای پرواز و جابجایی مسافر، همچنان فرودگاه های غیر اقتصادی و فرسوده متعددی دارد که بودجه های چند صد میلیارد دلاری را برای بازسازی می طلبد. لذا ارائه چنین دست نطریاتی در پهنه گسترده آمریکا با آن اقتصاد قدرتمند می تواند امری محتمل و واقع گرایانه باشد که با اقتصاد ایالات متحده سنخیت دارد. 

آیا ایران می تواند شهر فرودگاهی داشته باشد؟

با ذکر سه دلیل هیچ امیدی نیست که کشورمان بتواند الگوی شهر فرودگاهی را به اجرا در بیاورد:

عدم توسعه مطلوب زیرساخت های فرودگاهی

    هر چند در سال های گذشته فرودگاه های جدید در مناطق مختلف کشور احداث شده اند، اما این فرودگاه ها نوعا مطامع افراد ذی نفوذ را پاسخ گفته و زیان ده نیز بوده اند.

 فرودگاه های بزرگ کشور نظیر فرودگاه امام خمینی و هاشمی نژاد مشهد ظرفیت کافی برای میزبانی از مسافران بسیار زیاد در یک واحد زمانی را ندارند (در قیاس با فرودگاه های بزرگ منطقه). همچنین هیچ فرودگاهی در ایران توانایی پذیرش هواپیمای غول پیکری همچون ایرباس A380 را ندارد که در دنیای امروز به عنوان یک معیار برای توان سنجی فرودگاه های بزرگ در میزبانی پروازهای دور برد به حساب می آید.

حال با این عملکرد ضعیف در توسعه زیرساخت های فرودگاهی قطعا انتظار نمی رود که یک شبه معجزه شود و هزاران میلیارد تومان سرمایه برای توسعه فرودگاه های اصلی کشور اختصاص یابد.

 تحریم های فلج کننده و عقب ماندگی ایران از سهم بازار هوایی

هوانوردی ایران از سال ۵۸ به این طرف و همزمان با اشغال سفارت آمریکا تحت شدیدترین تحریم های آمریکا و هم پیمانانش قرار گرفت، به طوریکه امروزه پیکر نیمه جان این صنعت آخرین نفس های خود را می کشد.

پرنده های فرسوده با چند واسطه و قیمت های گزاف وارد کشور می شوند که یکی از وظایف آنها انتقال مسافران کانکشن به فرودگاه های همسایه نظیر دبی و استانبول بوده که نهایتا سود اصلی را در جیب رقبا واریز می کنند.

از طرف دیگر، آمار دقیقی از هواپیماهای بر خط در هیچ مبدا رسمی وجود ندارد که بدانیم کجای کار ایستاده ایم. همچنین کشورمان برای پرواز به مقاصد اروپایی با مشکل تحریم بنزین طرف است که عملا بخش مهمی از پروازهای بین المللی ایران را به همسایگان واگذار می کند.

این در حالیست که رقبای منطقه ای ایران صدها فروند هواپیمای تازه نفس در اختیار دارند و صدها فروند دیگر نیز سفارش داده اند. در صورتی می توانیم یک ابرشهر فرودگاهی را در ایران داشته باشیم که ناوگان هوایی کشورمان بتواند از مبدا ایران پروازهای متعددی را به سرتاسر دنیا انجام دهد، به مانند ترکیه، قطر و دبی. وگرنه شهر فرودگاهی که در آن هواپیمایی پرواز نکند عملا کارایی نخواهد داشت و از اجنبی هم نمی توان انتظار داشت که ناوگان هوایی خود را برای پروازهای ایران به کار گیرد.

طرد شدگی اقتصادی ایران در نظام بین الملل

 کشورمان در طول ده ها سال گذشته رفته رفته با شدیدترین تحریم های بین المللی مواجه شده که تبعات اقتصادی آن به وضوح در زندگی ایرانیان قابل مشاهده است. عدم اقبال بسیاری از کشورهای جهان (از جمله کشورهای همسو با ایران در سیاست نظیر چین، روسیه و هند) برای سرمایه گذاری در ایران عملا کشورمان را به گوشه کنجی انداخته که ورود هر گونه سرمایه بین المللی را غیر ممکن ساخته است.

بنابراین بعید است حتی در صورت توسعه فرودگاه امام (ساخت ترمینال مسافربری جدید)، سرمایه گذاران خارجی برای توسعه دیگر بخش های شهر فرودگاهی امام خمینی وارد ایران شوند. کشورهای به اصطلاح دوست نیز در سال های اخیر در کلام خود را مشتاق سرمایه گذاری در ایران نشان داده اند، اما در عمل هیچ آبی از آنها گرم نشده است و اتفاقا همسایگان ایران را مقاصد امن تری برای خواباندن سرمایه هایشان دیده اند. 

کانال عصر ایران در تلگرام